ازغدیر تا عاشورا
🔵از غدیر تا عاشورا زمان زیادی نبود، روز غدیر روز بستن هزاران بیعت بود ولی روز عاشورا روز شکستن هزاران بیعت؛ روز غدیر روز جشن و سرور و روز عاشورا روز غم و اندوه؛ روز غدیر مردم در کنارآب به صحبت های پیامبر گوش می کردند اما روز عاشورا در کنار آب با سبت پیامبرمی جنگیدند . واقعاً این همه تفاوت به خاطر چیست. مگر پیامبر در روز غدیر نفرمود : « پس باید حاضرین به غائبین و پدرها به فرزندان تا قیامت این پیام(ولایت) را برسانند.» برای این که دلیل این تفاوت ها را بهتر متوجه شویم کافیست به خطبه روز غدیر پیامبر و خطبه روز عاشورا امام حسین (علیه السلام) توجه کنیم.
🔴پیامبر در غدیر می فرمایند:«این علی است برادر و وصی و دارنده دانش من وهموست جانشین من در میان امت». و نیز می فرمایند:« علی اولین نماز گزار و پرستش گر خدا به همراه من است.»
🔵امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا می فرمایند:«آیا من فرزند وصی و پسر عموی پیامبر شما نیستم؟ مگر من فرزند کسی نیستم که پیش از همه مسلمانان به خدا ایمان آورد و پیش از همه رسالت پیامبر را تصدیق کرد.»
🔴پیامبر می فرمایند:«حلال و حرام بیش از آن است که من شمارش کنم و بشناسانم ومن در این جا یک باره به حلال فرمان می دهم و از حرام باز می دارم » ونیز می فرمایند:«حلال و روا نیست مگر آنچه که خدا و رسول او و امامان روا دارند و حرام و ناروا نیست مگر آنچه که آنان ناروا دارند.»
🔵امام حسین می فرمایند:«در اثر غذا های حرام و لقمه های غیر مشروع که شکم های شما از آن انباشته شده خداوند بر دل های شما مهر زده است.»
🔴اگر کسی خوب این 2 خطبه را با هم مقایسه کند به نتیجه ی مهمی می رسد. فراز ها شبیه هم اما تفاوت هایی وجود دارد، خطبه غدیر سفارش و توصیه های پیامبر است اما خطبه عاشورا توبیخ و نکوهش است؛ توبیخ به خاطر دستوراتی که پیامبر داده بود و فراموش شده بود.
🔵آری مگر فاصله این 2 روز چقدر بود اما زمان به سرعت می گذرد و اکنون نوبت ماست. شیعه در موقعیت منحصر به فردی قرار گرفته است حال ما باید زمینه ساز ظهور باشیم، ظهوری که بسیار نزدیک است و فاصله عاشورا تا ظهوربسیار کم می باشد درس بزرگ مقایسه این 2 خطبه این جاست مقدمه واقعه عاشورا عمل نکردن به دستورات پیامبر در روز غدیر بود و این جاست که کلید ظهور مشخص می شود.
🔴با کمی دقت در پیاده روی عظیم اربعین به وضوح مشاهده می شود که اگر آن زمان فقط افراد معدودی مثل حبیب بن مظاهر و مسلم بن اوسجه بودند که خود را از کوفه به کربلا رساندند اکنون چند میلیون نفر با پای پیاده از کوفه به سمت کربلا می آیند تا به امام زمان خود بگویند این بار ما پای کار هستیم. اما نکته این جاست که ما باید این بار پای کار بودن خود را ثابت کنیم و بی تردید این کار با عمل به دستورات پیامبر و ائمه حاصل می شود. آری فقط کسانی می توانند پای کار باشند که در حرام و حلال و واجب و مستحب پیرو رسول خدا و اهل بیت و ائمه ی علیهم السلام باشند.
*یادداشت از محمدعلی نظیری