ترنم

پروردگارا!
دل هایمان را پس از آنکه هدایتمان فرمودی منحرف مکن،
و از سوی خود رحمتی برما ببخش؛
زیرا تو بسیار بخشنده ای.

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
سوره آل عمران آیه ۸

نکته:

تنها راه نجات تمسک به فضل و رحمت الهی است وگرنه اعمالی چون نماز و روزه و انفاق و‌.. در معرض خطرو نابودی است زیرا یا ممکن است اخلاص در ان نباشد یا بوسیله کاری از بین برود پس راهی جز فضل و کرم الهی نمی ماند و انسان باید بدان تمسک کند واز خداوند بخواهد تا با لطف و رحمتش با او رفتار کند
اری
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست.
راهرو گر صد هنر دارد، توکل بایدش.

🌿💗

وقتی
یه اتفاق ناراحتِت میکنه
با خدا حرف بزن ؛
راه برو و دقایقی
به هیچی فکر نکن
همین آرومت میکنه✨

نمیخواد
به خودت سخت بگیری
خیلی از مشکلات‌
با همین فرمول
حل میشن رفیق✌️🏻♥️

آیت الله العظمی جوادی آملی:

اگر شما بزرگواران توفیق به اعتکاف پیدا کردید که «طوبی لکم و حسن مآب»، نشد اگر مقدورتان بود به هر حال روزه این سه روز را فراموش نکنید. درس خواندن گوشه‌ای از کارهاست، قسمت مهم فیض و توفیق مخصوصاً در ماه پُربرکت رجب همین در روزه‌گرفتن‌هاست.
این اعتکاف را که خدا به برکت تلاش و کوشش امام و شهدا و جانبازان و ایثارگران نصیب این امت کرده است، این اعتکاف چه پایگاهی دارد خدا می‌داند! ببینید نماز ستون است، برای آن شرطی ذکر کردند فرمودند: «لَا صَلَاةَ إِلَّا بِطَهُورٍ‌»؛[۱] اما اعتکاف چه پایگاهی دارد که شرطش تازه روزه گرفتن است: «لَا اعْتِکَافَ إِلَّا بِصَوْم‏»[۲] که وزان روزه که «الصَّوْمُ لِی‏»[۳] برای اعتکاف وزان وضو برای نماز است. اعتکاف چیست خدا می‌داند. چون شرط اعتکاف روزه است. این «الصَّوْمُ لِی‏» که بالاترین تعبیر در فضیلت و عظمت روزه است، تازه شرط اعتکاف است که وزان روزه برای اعتکاف، وزان وضو برای نماز است. «لَا صَلَاةَ إِلَّا بِطَهُورٍ‌»، «لَا اعْتِکَافَ إِلَّا بِصَوْم‏». فیض است، این فیض با این عظمت را اگر کسی مقدورش باشد از دست بدهد، متأثر می‌شود. امیدواریم ـ إن‌شاءالله ـ که اگر اعتکاف شد که «طوبی لکم و حسن مأب» و اگر نشد لااقل روزه را بگیرید.

[۱]من لایحضره الفقیه ج۱ ص۳۳
[۲]الکافی ج ۴ ص ۱۷۶
[۳]الکافی ج۴ ص۶۳

درس تفسیر ۹۶/۱/۲۱

امام صادق سلام الله علیه به فضیل فرمود:
آیا با یکدیگر می نشینید و گفت و گوی[علمی] می کنید؟ فضیل گفت:آری، فدایت شوم. آن حضرت فرمود:به راستی من این گونه مجالس را دوست دارم. امر[فرهنگ و معارف] ما را زنده کنید. خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند. ای فضیل! اگر کسی ما را یاد کند یا نزد او یاد شویم و از چشمانش به اندازه بال مگسی اشک جاری شود، خدا گناهان او را می بخشد، گرچه از کف دریا افزون تر باشد.

مفاتیح الحیاة ص ۵٢٣

#دعای_پنجم_صحیفه_سجادیه